Ιστορία του Δήμου

Ο Δήμος Πειραιώς ιδρύθηκε το 1835 και αποτέλεσε έναν από τους δήμους στους οποίους διαιρέθηκε αρχικά η Αττική. Τα αρχικά όρια του δήμου διατηρήθηκαν σχεδόν αμετάβλητα για περίπου έναν αιώνα.

Το 1925 αποσπάστηκε από τον δήμο ο οικισμός Νέο Φάληρο που ορίστηκε έδρα της Κοινότητας Νέου Φαλήρου.

Το 1931 αποσπάστηκε ο οικισμός Κουτσικάρι από τον δήμο Αθηναίων και εντάχθηκε στον δήμο Πειραιώς. Τα επόμενα χρόνια πραγματοποιήθηκαν αποσπάσεις οικισμών από τον δήμο Πειραιώς και σύσταση νέων δήμων.

Το 1933 αποσπάστηκε ο οικισμός Νέα Κοκκινιά που ορίστηκε έδρα του Δήμου Νέας Κοκκινιάς (μετέπειτα δήμος Νίκαιας). Την ίδια χρονιά αποσπάστηκε επίσης το Πέραμα που ορίστηκε έδρα της κοινότητας Περάματος. Στην κοινότητα Περάματος εντάχθηκε επίσης ο οικισμός Νέο Ικόνιο. Την επόμενη χρονιά αποσπάστηκε ο οικισμός Κουτσικάρι που ορίστηκε έδρα της Κοινότητας Κορυδαλλού και την ίδια χρονιά απόσπάστηκε ο οικισμός Ταμπούρια που ορίστηκε έδρα του νεοσύστατου Δήμου Ταμπουρίων. Στον δήμο Ταμπουρίων εντάχθηκαν επίσης οι οικισμοί Αμφιάλη, Ανάληψη και Άγιος Γεώργιος Ταμπουρίων.

Το 1950 αποσπάστηκε ο οικισμός Δραπετσώνα και ορίστηκε έδρα της Κοινότητας Δραπετσώνος.

Το 1968 επανήλθε στον δήμο Πειραιά το Νέο Φάληρο καθώς ο δήμος Νέου Φαλήρου καταργήθηκε.

Τα επόμενα χρόνια ο δήμος Πειραιά έμεινε αμετάβλητος και διατηρήθηκε αμετάβλητος και μετά την εφαρμογή του σχεδίου Καλλικράτης το 2010.